Δίχως χαρά ζουσα

Δίχως χαρά ζουσα μέσα στη ζωή,
τα όνειρα μ΄ αφήσαν μόνο.
Η κάθε ελπίδα είχε εξαφανιστεί,
βαριά η καρδιά μου από πόνο.

Μα ξαφνικά μια ουράνια ελπίδα
μου γέμισε την ψυχή.
Έλαμψε ο ήλιος μες στην καταιγίδα,
χαρά μου΄ φερε στη ζωή.

Επωδός
Ήρθε στη ζωή μου ο Χριστός
και μ΄ άλλαξε εντελώς.
Ω, ήρθε στη ζωή μου το φως,
μέσα μου ήρθε ο ουρανός.
Μου ’δωσε χαρά στη ζωή,
μου λύτρωσε την ψυχή.
Το χέρι Του με πίστη κρατώ,
μ΄ αγάπη κι ελπίδα ζω.

(Με ελπίδα ζω, με ελπίδα πάντα ζω.)

Και λυτρωμένος πια βαδίζω εγώ μπροστά
με πίστη κι όχι καταστάσεις.
Τα βήματα μου τώρα Εκείνος οδηγεί
και όχι απλά οι περιστάσεις.

Παρέα μου Τον έχω νύχτα, μέρα,
προσεύχομαι και μου απαντά.
Είμαι παιδί του ουράνιου πατέρα
που αγαπώ κα μ΄ αγαπά.