Αλήθεια πάνε

Αλήθεια πάνε, σβήσανε,
τόσες ημέρες φύγανε.
Και να, το τέλος
ω παιδιά, είναι κοντά.

Σαν τα πουλιά ψηλά πετούν,
σαν άδειο κύμβαλο ηχούν
και εμείς αδέλφια, φίλοι μου,
χωρίζουμε.

Επωδός
Να, φτάνει η ημέρα, φεύγουμε,
η ημέρα να δακρύσουμε
καθώς, αδέλφια αγαπητά,
χωρίζουμε.
Με τον Χριστό πάντα μπροστά
χωρίζουμε,
για ν’ ανταμώσουμε ξανά
στης κατασκήνωσης τα όμορφα βουνά.

Αλήθεια, τι να πήραμε
αυτές τις μέρες που ήλθαμε
εδώ μακριά
από του κόσμου το κακό;

Τον Ιησού, το φαγητό
το μπάνιο, τον περίπατο;
Ω, τον Χριστό, ω, ναι Αυτόν, μόνο Αυτόν.