Ω, τι λαμπρή στολή

Ω, τι λαμπρή στολή, ω, τι ωραία γη,
που βασιλεύει εκεί, χαρά παντοτινή,
τι στέφανο χρυσό, για πάντα θα φορώ,
όταν εις τη Σιών, φθάσω κι εγώ.

Επωδός
Λευκή στολή, ωραία γη,
σπίτι λαμπρό δόξα εκεί,
ω, τι στεφάνι λαμπερό,
που θα φορούν εκεί όλ’ οι πιστοί.

Πατρίδα αγαπητή, η ποθητή στιγμή,
μακάριος εκεί όποιος θα κατοικεί.
Πρόθυμα και εγώ τα πάντα αψηφώ,
με θάρρος στην καρδιά θα προχωρώ.

Αιώνια ζωή μας περιμένει εκεί,
πόνος και λύπη πια δε θα ξαναβρεθεί.
Όλα είν’ ανθηρά εις την ωραία γη,
αγγέλων η ωδή θα αντηχεί.

Ο νους μου απορεί, τι δόξα είν’ εκεί,
πόσο θα χαίρεται, η κάθε μια ψυχή.
Όταν όλοι μαζί στους θόλους τ’ ουρανού,
κράζουμε: «Άδη που η νίκη σου;»