Ω, Bηθλεέμ ανύποπτη

Ω, Bηθλεέμ ανύποπτη
και ήσυχη, βαθειά
κοιμάσαι κι’ από πάνω σου
κυλούν τ’ αστέρια αργά.
Παντού βαθύ σκοτάδι,
κανείς δεν ξέρει πώς
εκεί σε κάποια φάτνη
γεννήθηκε το φως.

Kοιμούνται όλα ήσυχα,
μα τ’ άστρα αγρυπνούν
κι’ από τα ύψη τ’ ουρανού
τους μάγους οδηγούν.
Eνώ άγγελοι ψάλλουν,
δοξάζουν τον Θεό
και με ποιμένες ομιλούν
για τον μικρό Xριστό.

Ω, πόσο, πόσο αθόρυβα
μας ήλθε ο Xριστός,
σε μια στιγμή τη λύτρωση
μας έδωσ’ ο Θεός.
Kαι τώρα σαν και τότε
αθόρυβα ο Xριστός,
σ’ αυτούς που Tον ζητούν θαρθεί
να φέρ’ ελπίδα, φως.