Των αμαρτωλών ο φίλος

Των αμαρτωλών ο φίλος, λυτρωτής μου ο Χριστός,
μας εγκαταλείπουν όλοι, παραμένει μόν’ Αυτός.

Αλληλούια, τι σωτήρας, αλληλούια, τι στοργή,
σώζει, μένει, φυλάττει, λυτρώνει,
μέχρι τέλους μου αρκεί.

Στην ανάγκη μ’ ενθαρρύνει, δυναμώνει, ευλογεί,
με κυκλώνουν δυσκολίες, ησυχάζει την ψυχή.

Είναι βοηθός στη θλίψη όταν κύματα βροντούν,
όταν συντριφτεί η καρδιά μου, οι κραυγές μου θ’ ακουστούν.

Οδηγός μου στο σκοτάδι, μου φωτίζει την οδό,
με χτυπούν οι καταιγίδες, τρέχω προς Αυτόν να κρυφτώ.

Τον Ιησού λαμβάνω τώρα, ναι, σ’ Aυτόν το πάν θα βρω,
την ψυχή μου ανανεώνει, μ’ αγαπά και Τον υμνώ.