Συ που κόσμους κυβερνάς

Συ που κόσμους κυβερνάς
και ζωή παντού σκορπάς,
άκου τούτη τη στιγμή,
των παιδιών σου τη φωνή.

Φώτιζε μας την ψυχή,
στο καλό, την αρετή.
Δίνε μας από ψηλά,
θάρρος, δύναμη, χαρά.

Για να ζούμε εδώ στη γη
με γαλήνη, με τιμή
και να υμνούμ' αιώνια
Σε, πάνσοφε, δημιουργέ.