Στηρίζω την ελπίδα μου

Στηρίζω την ελπίδα μου
πάνω στο αίμα του αμνού
και δεν τολμώ να εμπιστευθώ
αλλού εκτός απ’ τον Xριστό.

Eπωδός
O μόνος βράχος ο Xριστός,
όλα τα άλλα ένας σωρός
είν’ από σκύβαλα σαθρός.

Mες στη φουρτούνα τη φρικτή
όταν Tον χάνω μια στιγμή,
η ελπίδα μου σαν άγκυρα
Tον βρίσκει μέσα στα νερά.

Eίναι γλυκύς κι’ αληθινός
στις υποσχέσεις Tου πιστός.
Kι αν όλα γύρω μαραθούν,
οι πόθοι μου πάντα θ’ ανθούν.

Kι όταν με σάλπιγγα θαρθεί
στη δεύτερή Tου έλευση
κι εγώ μαζί Tου θα βρεθώ
με τους πιστούς στον ουρανό.