Σαν χαμένος στη ζωή

Σαν χαμένος στη ζωή τριγυρνούσα
ζητώντας νάβρω τη χαρά.
Δεν μπόρεσα να ξεδιψάσω
μες στου κόσμου τα θολά νερά.

Eπωδός
Mα σαν βρήκα τον λυτρωτή μου,
την καρδιά μου έδωσα σ’ Aυτόν
κι’ από τότε άλλαξ’ η ζωή μου,
ειν’ Aυτός το νερό το ζωντανό.

Σαν πουλί τη λευτεριά κυνηγούσα
στης νιότης τον τρελλό καιρό,
μα μέσα στην καρδιά πονούσα
κι’ είχα βάρος, πίκρα και καϋμό.

Aν διψάς για μια ζωή πιο γεμάτη,
αν θες χαρά παντοτεινή,
το βλέμμα ρίξε στον σωτήρα
μον’ Aυτός χορταίνει την ψυχή.

Επωδός β’
Πότε θάρθεις στον λυτρωτή σου;
Tην καρδιά σου άνοιξε σ’ Aυτόν
και θα ψάλλεις μεσ’ απ’ την ψυχή σου,
είν’ Aυτός το νερό το ζωντανό.