Μες στης ζωής τα μονοπάτια

Μες στης ζωής τα μονοπάτια
διαβάτης ήμουνα φτωχός,
στον ουρανό τώρα κοιτάζω,
εκεί που είναι ο Χριστός.
Αυτός η μόνη μου ελπίδα,
με περιμένει εκεί ψηλά,
Αυτός μονάχα είν’ η χαρά μου
εδώ στον κόσμο χαμηλά.

Σαν πορευθώ τον Ιορδάνη
κι απ’ τους πυλώνες θα διαβώ,
τότε θα δω τον Κύριο μου,
γιατί παιδί Του είμαι εγώ.
Σ’ αυτή τη γη οι τρικυμίες,
σαν με κτυπούν οι κεραυνοί,
μια έχω εγώ γλυκιά πατρίδα,
με καρτερούν οι ουρανοί.

Πως θα χαρώ στην παρουσία
όταν η σάλπιγγα ηχεί,
μαζί με όλους τους αγίους,
τότε και μένα θα καλεί.
Στον κόσμο αυτό καμία αξία
δεν έχουν πλούτη κι ομορφιά,
αλλά να ζεις με τον Χριστό μας,
που δίνει ελπίδα και χαρά.

Θέλω στον κόσμο να φωνάξω
για την αγάπη του Θεού,
σε όλους θέλω να διδάζω
την ιστορία του Χριστού.
Αυτός για σένα αμαρτία
έγινε εκεί στο Γολγοθά,
να σου χαρίσει σωτηρία
και την αιώνια χαρά.