Με ένα παράπονο σκύβει

Με ένα παράπονο σκύβει ο Χριστός μας
στους κοιμώμενους πιστούς
που δεν ακούν τις φωνές των χαμένων,
τους θρήνους, τους οδυρμούς.

Επωδός
Φρουρέ, φρουρέ,
πώς άφησες τη σκοπιά;
Σήκω επάνω και εργάσου για μένα
πριν έρθει η νύχτα βαριά.

Η εκκλησία σε ξένο καράβι
σαν τον προφήτ' Ιωνά
μες στην πορεία του κόσμου πλανιέται
ω, πως κοιμάται βαθιά.

«Πού ναι το φως της αλήθειας;» φωνάζει
ο λυτρωτής μας Χριστός,
«κάτ' απ' το μόδιο των μεριμνών σας
παύει να είναι πια φως».

Σκύβει ο Κύριος για να πετάξει
το νυσταγμό της σαρκός
και η φωνή του βαθιά πονεμένη
σκίζει τα αυτιά καθενός.