Ιησού, οδήγει με

Ιησού, οδήγει με
στη φουρτούνα της ζωής,
όταν κύματα φρικτά
με τραβούνε μακριά,
ατενίζω προς Εσέ,
Iησού, οδήγει με.

Λες μονάχα «Σιωπή»,
κι υποτάσσεται η γη
κι άγριοι ωκεανοί,
Σ' υπακούνε στη στιγμή,
παντοδύναμε Θεέ,
Συ οδήγησε κι εμέ.

Και στο τέλος σαν βρεθώ
της ζωής αυτής, Χριστέ,
τότε δεν θα φοβηθώ
γέρνοντας στο στήθος Σου.
Θα ακούσω «Mη φοβού,
πάλιν είμαι μετά Σου».