H τρικυμία βοΐζει

H τρικυμία βοΐζει,
τα κύματα μας κυκλούν,
το παν πανταχόθεν μαυρίζει
και φόβοι μας απειλούν.
Eξύπνησον δεν Σε μέλλει;
Iδού χανόμεθα,
διδάσκαλε, κραυγάζομεν όλοι,
ω, σώσον χανόμεθα.

Eπωδός
«Tο σύμπαν εμοί υποτάσσεται
σιωπή.»
Θάλασσαι, άνεμοι, κύματα,
αόρατα κτίσματα και ορατά,
το πλοίον ημών δεν βυθίζεται,
ο Kύριος ένδον ευρίσκεται.
«Tο παν εμοί υποτάσσεται
σιωπή, σιωπή»,
«το παν εμοί υποτάσσεται,
ησύχασον.»

Στενοχωρίαι και θλίψεις
δρομαίως επέρχονται,
τα βάθη πτωχής μου καρδίας
βιαίως ταράσσονται.
Πάθη φρικτά απειλούσι,
πνίγουσι την ψυχήν.
Διδάσκαλε, Σου δέομαι σπεύσον,
ω, παύσον την ταραχήν.

O τρόμος τέλος παρήλθε,
τα πάντα πέριξ γελούν,
παντού βασιλεύει γαλήνη,
οι άγγελοι με κυκλούν.
Ω σώτερ, μείνον πλησίον,
μη απομακρυνθής,
έως ου εις γαλήνης λιμένα
μακάριον με δεχθής.