Η μέρα είναι πλησίον

Η μέρα είναι πλησίον, έρχεται ο Χριστός
ντυμένος όλος με δόξα, με πλήρες λάμπον φως,
τότε η θλίψη θα πάψει, το δάκρυ το πικρό,
και γύρω στον μέγα θρόνο θα ψάλλω στον Θεό.

Επωδός
Δόξα, δόξα σ’ Αυτόν, τον λυτρωτή Χριστό,
δόξα, δόξα σ’ Αυτόν, τον μέγα αρχηγό.
Δόξα, αλληλούια, θα ψέλνω διαρκώς,
περιμένουμε την ημέρα να έρθει Αυτός.

Στην άνω μας κατοικία, θάνατος δε χωρεί,
αλλά αιώνια θα ζούμε, ψέλνοντας την ωδή.
Κάθε καρδιά λυπημένη θ’ αναπαυθεί εκεί,
τότε η λύπη θα λείψει και η χαρά θα ζει.

Ω, εις τη γη την ωραία, φόβος δεν είν' εκεί,
αντί για πόλη και μόχθο, ειρήνη κατοικεί.
Το νέο ύμνο τ' αρνίου θα λέμε με χαρά,
ντυμένοι με τις στολές μας, βαδίζοντας λαμπρά.

Ω, τι λαμπρή είν' η πόλη, νύχτα δεν είν' εκεί,
το φως θα είναι ο Χριστός μας, αιώνια ζωή.
Πως λαχταρώ να εισέλθω κι εγώ στον ουρανό,
για να φορέσω με δόξα στεφάνι το χρυσό.