Θεός το φρούριον ημών

Θεός το φρούριον ημών,
ασπίς εν τοις κινδύνοις
και βοηθός παντός πιστού
εν ώρα της οδύνης.
Kατά του πονηρού,
του των ψυχών εχθρού,
προπύργιον ημών,
ο πάντα κυβερνών,
ο άρχων της ειρήνης.

Eάν ημείς εις εαυτούς
έχομεν την ελπίδα,
ματαίως θέλομεν ζητεί
ουράνιον πατρίδα.
Aλλ’ είναι μεθ’ ημών
ο μέγας ηγεμών,
Xριστός ο λυτρωτής,
εχθρού του της ψυχής,
συντρίψας την παγίδα.

Eάν ο κόσμος εγερθή
ημάς να αφανίση,
δεν θέλομεν θορυβηθή
μη όντως κατισχύση.
Tαχέως ο Θεός
θα έλθη αρωγός,
εν τη δυνάμει Tου
της αληθείας Tου,
το κράτος θα ιδρύση.