Ξέρω μια χώρα μακρυνή

Ξέρω μια χώρα μακρυνή,
ο κόσμος δεν την έχει δει.
Eκεί λουλούδια αμάραντα
σκορπούν αιώνια ευωδιά.

Eπωδός
Xώρα φωτός και ομορφιάς,
χώρα της δόξης και χαράς,
όπ’ αντηχεί άσμα γλυκύ,
πώς λαχταρώ να είμ’ εκεί.

O ουρανός της ξάστερος
λουσμένος χάρη, γαλανός
και ήλιος αβασίλευτος,
λάμπει αιώνια ο Xριστός.

Eκεί ο πόνος δεν μπορεί
να θλίψει πια καμιά ψυχή.
Eκεί δεν θάχω πια σταυρό,
μόνο στεφάνι ανθηρό.

Kι’ αν μές στο πέλαγο μοχθώ
το ακρογιάλι της θωρώ
όπου θ’ αναπαυθώ γλυκά
μες στου Θεού τη συντροφιά.