Τα καλύτερα λόγια μου

Τα καλύτερα λόγια μου
δεν τα έχω γραμμένα,
δεν υπάρχουνε σύμβολα,
δεν υπάρχουν φωνές.
Με μια γλώσσα αγνώριστη
η καρδιά μου σε Σένα
ψιθυρίζει, ω Κύριε,
μύριες, μύριες φορές.

Είναι ώρες που στέκομαι
και κοιτάζω τ' αστέρια,
τη γαλήνια τη θάλασσα,
το βαθύ ουρανό
και απλώνω σε Σένανε
τα φτωχά μου τα χέρια
με τα μάτια δακρύβρεχτα,
με το στόμα κλειστό.

Κι είναι ώρες που βλέποντας
το δικό Σου το χέρι
να σκουπίζει τα δάκρυα,
ν' ακουμπά την πληγή,
νιώθω μέσα μου, γύρω μου,
της πνοής Σου τ' αγέρι
και τα λόγια τ' ανείπωτα
τα ακούς στη σιωπή.