Στηρίζω την ελπίδα μου στο μέγα λυτρωτή

Στηρίζω την ελπίδα μου στον μέγα λυτρωτή,
βλέπω πάν' απ' τα σύννεφα στην Ιερουσαλήμ,
σε ομίχλη μέσα σαν περνώ Αυτός είναι κοντά,
με οδηγεί και μου μιλά κάθε μέρα πιο γλυκά.

Επωδός
Ω, Ιερουσαλήμ, ω, Ιερουσαλήμ,
σαν όραμα απλώνεσαι στα μάτια μου χρυσή,
στου Γαλιλαίου τη μορφή σε βλέπω ζωντανή
να λάμπεις σαν με οδηγείς στου ουρανού τη γη.

Σε ένα δρόμο περπατώ στενά ανηφορικό,
είναι όλος εμπόδια είναι κουραστικός,
περνάει μέσ' απ' τα σύννεφα και φτάνει εκεί ψηλά
που είναι η πατρίδα μου στον Ιησού κοντά.