Είν’ ένας ήλιος

Είν’ ένας ήλιος κει στον ουρανό
που ’ναι δικός μου και Τον αγαπώ,
με χάρη ανασταίνει τη νεκρή ψυχή,
με δικαιοσύνη ομορφαίνει τη ζωή.
Με κάνει να νιώθω τα ουράνια κοντινά
κι αγαπητά.

Επωδός
Είναι ήλιος ο Χριστός, ζεστός,
με φως κι αλήθεια μου γεμίζει την ψυχή,
όταν διψασμένη για χαρά Τον ψάχνει η ματιά,
ψηλά Τον συναντά.

Ακόμα κι όταν έρθει συννεφιά
κι όταν ξεσπάει μπόρα ξαφνικά,
αστράφτει ένα γύρω, πέφτουν κεραυνοί,
κλειστοί μοιάζουν να ’ναι
και θλιμμένοι οι ουρανοί,
τον ήλιο τον λαμπρό
δεν παύω να θωρώ, αστραφτερό.