Δρόμο το δρόμο

Δρόμο το δρόμο το στρατί,
δρόμο το μονοπάτι,
γαρούφαλλο άνοιξ’ η πληγή
κι ήπιαμε αργά το δάκρυ.

Επωδός
Έλα, Χριστέ και κράτα μας
πάντοτε απ’ το χέρι.
Καινούρια στράτα ο σταυρός,
στο φως μας έχει φέρει.

Δρόμο το δρόμο χτίσαμε
καλύβια αποκοτιά μας.
Μες στη βροχή, την παγωνιά
θάψαμε τα όνειρά μας.

Οι δρόμοι που τραβήξαμε
μ’ αγκάθια ήταν στρωμένοι.
Τις πόρτες βρήκαμε κλειστές,
ξένοι και προδομένοι.